Denize Taş Atmak

 


            Bugün bir kaç saatlik vakitte Arden ile birlikte sahile yürümeye gittik. Çok yakında bunlarında videosunu çekeceğim. Hatta youtube üzerinden bir vlog gibi bir şey hazırlamak istiyorum. Bu kanalda ufak ufak kesitler paylaşmak istiyorum. Yazılı haricinde bir de video olarak arşivlemek istiyorum günlüklerimi. Neyse, oraya tekrar döneceğim. Bugün Melis işleri için dışarı çıktı biz de Arden ile birlikte dışarı çıkmaya karar verdik. Çünkü dışarıya çıkmak onu hem çok rahatlatıyor hem de güzel vakit geçiriyor. Ayrıca bana da çok iyi geliyor, sıcak soğuk demeden dışarıda biraz tur atmak. Bostancı'da beltur önündeki kumsal alanda denize taş atmaya karar verdik :)


            Kız çocuklarında nasıl oluyor bilemiyorum ama erkek çocuklara özgü olduğunu düşündüğün mini agresif oyunlar daha çok dikkatini çekiyor. Denize taş atmak, bir şeyi devirmek vs gibi oyunlar Arden'i daha çok eğlendiriyor. Birlikte kum alana indikten sonra, deniz kenarında bulunan taşları sırasıyla denize fırlatmaya başladık. Tabi ki çok keyif aldığı bir aktivite oldu. Taşın düşmesiyle gelen dalgalar, çıkan sıçramalar daha da keyiflendirdi onu fakat hareketsiz olan bedenim yüzünden uzun süre onun boyunda çömelmiş bir şekilde duramama sebep oldu. Fakat yine de iyi ayak uydurdum. Deniz düşeceğinden ıslanacağından tedirgin olduğum için, düşse bir şey olmazdı en fazla ıslanır ve üşürdü. 


           Yanınızda ufak bir çocukla birlikte toplum içerisinde istediğiniz hareketleri yapabiliyorsunuz çok ilginç kimse yadırgamıyor. Tek başıma ayağa kalkıp dans etsem gözlerimi kapatıp muhtemelen deli diye bakarlar ama bir çocukla birlikte anlamsız bir yerde birden oynamaya başlayınca kimse kafasını çevirip bakmıyor bile. Bu anlamsız ayrımı reddetmeye aşırı önem gösteriyorum. Neyse bu başka bir yazının konusu olsun umarım unutmam :)


            Gece 03:06 şu an cumartesiyi, pazara bağladık. Bugün bol oyunlu bir gün geçirdiğimiz için henüz mama için Arden uyanmadı. Ben de, Melis Arden'i uyuturken bisikletle dışarı çıktmıştım. Babamlara gittim, biraz muhabbet ettik, bira içtik derken 2 bucuk gibi geldim eve. Dışarı vakit geçirmek, Ardenle, Melis ve kendi kendime bisikletle çok keyif aldığım şeyler. Umarım taşındığımız yerde bunların daha çoğunu yapabilirim. Yapabiliriz.

Peki bu yazının bir şarkısı olsun; https://www.youtube.com/watch?v=l-dE9gAgrBw

Pilli Bebek - Özgürlük



Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Yaşlılar

Resim
     Birisiyle konuşurken ya da ben bir şey anlatmaya başladığım zaman genel olarak şöyle bir hissiyata kapılıyorum; şuan dinlediğim kişi benim söyleyeceklerini tahmin edebildiğim bir konunun içine girdi ve kurduğu her cümleyi çok iyi anlayabiliyor ve biliyorum. İşte bu yüzden konulara direk girmeyi severim. Ama bu sevgi, hep sevgi olarak kalacak bir duygu. Karşımda ki anlattığım şeylerden sıkılmaya başladı diye düşündüğüm an saçmalamaya ve dağınık cümleler kurmaya başlıyorum. Bu biraz yapısal bir durum. Her neyse konuya inceden gireyim ben.      Ait olduğum terbiyenin yeteri kadar terbiyeli olduğuna eminim. Bu cümle çok terbiyeli biriyim ben dememin diğer bir versiyonu. O yüzden bu cümleyi daha çok seviyorum. Bahsedeceğim konu yaşlı insanlar ve onlarla yaşama gerçeği..       Son zamanlarda işe gidip gelirken bindiğim toplu taşımaya  denk gelen "yaşlı insanlar" ağırlıklı bir yazı olacaktır bu. Demek istediğim, (kesinlikle onlardan nefret etmiyorum) bazı yaşlı insanlar
Devamı

Edokta Bir Kış Gecesi

Resim
  EDOK'ta Bir Kış Gecesi               2006 - 2007 senelerinde -ki sadece o zamanlar değil geniş bir zamam diliminde, askeri bölgelere daha çok sosyal tesislere sakalla girmek yasaktı. Askeri kartın olsa bile girmene müsade etmiyorlardı. Bıyık sorun değildi ama sakala, sorta, gömleğinin bile düğmesini fazla açsan sorun olurdu yani ciddi bir kural vardı. Ben tabi o zamanlar üniversitede hazırlık zamanlarındayım. Sakallarım daha yeni yeni çıkmaya başlamış, sakalları kesince sindirella oluyorum bırakınca D an Bilzerian zannediyorum kendimi o da toplasan 50 adet kıl.               Bir gün yine Ankara'ya, Can'ın yanına gittiğimde onun uzun süre kaldığı EDOK askeri misafirhanesine ben de misafir olmaya gittim. Daha doğrusu Ankara'ya indiğimde kalacak yer düşünmez hemen Can'ın yanına giderdim. Hava soğuk klasik bir Ankara soğuğu (Gide gele öğrenmiştim artık), hem de yağışlı. Hani kar yağınca dışarıda kimse olmaz, bazı araçların sesi veya karşı kaldırımda konuşanların sesi
Devamı

NEDJİMA

Resim
- NEDJİMA -           Uzun seneler önce Ankara ile ilk tanıştığım zamanlar ki beni orayla tanıştıran insanlara buradan çok teşekkür ediyorum. Her ne kadar ilk zamanlar bir kaç farklı "Rock Bar"lara takılsakta nasıl olduğunu hatırlamadığım bir şekilde Nedijamada otururken buldum kendimi. Sıradan, pasaklı, tamamen rock müzik çalan garip bir yerdi benim için orası. Çünkü ben oraya İstanbul'dan gidiyordum ve henüz İstanbul'da bir rock bar a gitme fırsatım olmamıştı.           Nedjima benim ilk rock bar'ım olmuştu. Ve bir çok anımı orada yaşadım. Oranın anılarla kirli koltuklarında, muhabbetlerle dolmuş bardaklarında benim de hatıralarım, hikayelerim var. Bunları neden yazıyorum sorusuna gelirsek eğer, orayı çok farklı seven adamlardan biriydim bende. Geçenlerde kapandığı haberini aldım Can'dan. Can beni orayla tanıştıran iki insandan birisi. Haberi alınca uzun zamandır kısa zamanda gitme hayalini kurduğum bar'ın kapanmış olması beni ağır etkiledi. G
Devamı