Pişmanlık
Pişmanlık Senden uzaklara, çok uzaklara sürüklenirken kalabalık bir odada yapayalnız hissediyorum düşünüyorum kendi kendime 'kaçış yok bu korku, pişmanlık ve yalnızlıktan… aşk ve nefret düşleri hep gözlerimde duruyor ölen bir kahkahanın son nefesi sessiz çığlıkların yankıları... o zaman bilmediğim şeyi şimdi de bilmeseydim keşke… dönüp bakıyorum geriye, hatıralar yine cezalandırıyor beni bazen gördüğüm bütün acıları hatırlıyorum bazen nasıl olabilirdi, merak ediyorum. ve bazen umutsuzca bakıyorum kendi kendime nasıl birine dönüştüm ben? yaptıklarımı kabullenmek zorundayım. kaderin kekremsi tadını, ve geçmişi geride bırakamayız ki. hiç kaybetmediğim bir güç var içimde, o cevabı bulmaya adadığım. biliyorum, bir yol var bir yerlerde geleceğim hala belirsiz, hayatımın akış yönü değişti, ve ben hala, pişmanlık nedir bilmeden yaşamayı öğrenemedim.